JingJun on the web 15th aniversary

Mr.JingJun
Web Avatar
since 1998

สุขสันต์วันสงกรานต์ ปีนี้เป็นปีที่มีวันหยุดยาวแบบไม่ฟันหลอ คิดว่าเที่ยวกันจากหายเหนื่อยเป็นเหนื่อยอีกรอบ จากวันนั้นถึงตอนนี้ก็ครบ 15 ปีแล้วตั้งแต่เริ่มเขียน web ซึ่งทำก่อนที่ Google จะเกิด, Facebook ยังไม่มา เรามาย้อนอดีตความแก่กันหน่อยดีกว่า

วันนี้ผมต้องขอบคุณพี่รหัสตั้งแต่เรียนที่ SIIT พี่คเณศ (Kanate Ungkasrithongkul http://www.linkedin.com/in/kanate) ซึ่งผมยกให้เป็นอาจารย์ด้าน IT คนแรกของผมนะครับ ซึ่งพี่เขาได้สอนตั้งแต่การสมัคร Hotmail, การทำ website จนไปถึงการใช้ FTP และ Command line ผ่าน Telnet ทั้งหมดเลยทีเดียว ไม่งั้นคงได้งมเรื่อง IT ด้วยตัวเองไปอีกนาน และเป็นตัวจุดประกายการเริ่มต้นทำ Online identity ของผมเอง ปัจจุบันนี้พี่รหัสผมได้เป็น Senior web programmer ที่ต่างประเทศอยู่ที่ US ไปแล้วแบบยาวๆ

เหตุที่ต้องมา Update web ช่วงสงกรานต์ ก็เพราะว่า วันที่ 13 เมษา เป็นช่วงที่หยุดยาว เราเลยถือฤกษ์วันนี้เป็นวันที่ครบรอบ upload website ที่เลือกทำวันนี้เพราะคนเราจะมีเวลานั่งเขียน web ด๊อกแด๊กได้นั้น ไม่สามารถทำในวันปกติหรอก จริงไหม?

การทำ Web ในยุคแรก ต้องใช้ HTML ล้วนๆ นั่งทำ web ก็ต้องอยู่แบบเงียบๆในระบบ Offline เพราะการต่อ internet ด้วย modem 33.6k นั้น เป็นอะไรที่ต่อยาก และแถมยังตัดทุก 1 ชั่วโมงด้วย ดังนั้น ภาพประกอบก็จะมีน้อย หรือถ้าอยากมีก็ต้องวาดเอง ผลลัพธ์ของการทำ web ในยุคแรก ก็ต้องพึ่ง frame และสีวูบวาบ มี Animation สีบาดตา รวมถึงเปิดเพลง midi คลอใน web ให้แสบแก้วหู

Year 1998

Year 2001

Year 2007

Search Engine ที่นิยมในช่วงนั้นคือ Yahoo รองลงไปก็เป็น Astalavista ซึ่งตอนนี้ทั้งสองค่ายได้ตกไปอยู่แถวสองหรือแถวสามแล้ว ถ้าจำไม่ผิด การขอเพิ่มชื่อ website จะต้องไป request ในการ add ชื่อเข้าไปยัง Directory ของ Yahoo ซึ่งในที่สุด Yahoo ก็อนุมัติหลังผ่านไป 1 สัปดาห์ ถ้ามานึกถึงในปัจจุบัน หาก Yahoo ยังเพิ่มชื่อ website ด้วยการให้คนนั่งตรวจสอบ website ก่อน คงต้องใช้คนเป็นพันคนทำงานแบบนี้เลยทีเดียว

การหาที่เก็บ website มีทางเลือกไม่มาก ซึ่งตอนนั้น Geocities เป็นที่เดียวที่ให้พื้นที่เก็บเยอะสุด มากถึง 2Mb (อ่านไม่ผิด คือ 2 Megabytes หลังๆจึงปรับเป็น 5M และ 20M ทีหลัง) ส่วนของเจ้าอื่นให้น้อยกว่านั้น แถมด้วยโฆษณา หรือบ้างก็ห้ามทำ web ภาษาอื่นๆที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษด้วย การหา Counter ติดบน web และการเพิ่ม Guestbook ถือเป็นการเพิ่มลูกเล่นหรูให้กับ web ในรุ่นนั้น ต่างจากเครื่องมือทาง website สมัยใหม่ แค่เพิ่ม add-on เข้าไปเพียง click เดียวก็สามารถทำทุกอย่างตามที่ว่ามาได้ทันที

Link ที่ทุกคนต้องเข้าไปในช่วงนั้น คือ หน้า web ของธุรกิจเพจเจอร์ ที่พัฒนาระบบให้ส่งเพจเจอร์ผ่านหน้า Internet ได้ ซึ่งทันสมัยกว่าค่ายโทรศัพท์มือถือ GSM800 และ TAC เสียอีก (งงชื่อใช่ไหมล่ะ) หลังจากนั้นจึงเปลี่ยนมาเป็น AIS และ DTAC ในภายหลัง ซึ่งตอนนั้นไม่มี True นะครับ มีแค่ส้ม Orange และ Telecom Asia ลองดู icon เก่าๆ ตั้งแต่ยุคนั้นดู

Old Geocities icon

Original Hotmail.com banner icon

Digital GSM Now named AIS

EasyCall 1500 Thailand pager business

thebangkok.com icon

เดี๋ยวนี้ทุกคนสามารถเอา content ขึ้นได้ง่ายมาก แค่ใส่ข้อความใน box อันเล็ก ผ่าน Ajax ของ Facebook ก็สามารถเอาทั้งรูปและข้อความขึ้นได้แบบทันที การใส่ข้อมูลต่างๆ ก็ไม่ต้องห่วงเรื่องพื้นที่เก็บ เพราะแทบจะให้กันไม่จำกัดแล้ว นั่นคือทศวรรษที่ผ่านมาของการเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยีด้าน Internet และโทรคมนาคม ลองคิดกลับไป ถ้าไม่มี Google และ Facebook โลกจะเป็นอย่างไร คำตอบก็คงบอกได้ว่า มันก็ดูเหมือนยุคไดโนเสาร์ที่ทุกคนผ่านมากันแล้วนั่นแหละ

เดี๋ยวจะโดนหาว่าแก่ และฟื้นฝอยหาตะเข็บ Blog บ่นรอบนี้มอบให้ Gen Y (แก่เกิน 30) ทุกคน เพราะผมเชื่อว่าคน IT ยังจำกันได้แน่นอน

Written by Tiwakorn Laophulsuk

12-Apr-2013