เสียงตวาด ใต้กะลา พาฉงน
มาเปิดครอบ กะลาเรา เจ้ามือซน
ไปให้พ้น อย่ามายุ่ง กับกะลา
ข้าฯตัวพอง สยองขน ชนกับขอบ
ข้าฯ ชื่นชอบ ตัวข้าฯ ใหญ่ ใครจะกล้า
ซ้ายชนขอบ ขวาชนขอบ ขอบกะลา
อยากจะหา ใครที่กล้า มาลองดู
ในโลกของ ใต้กะลา ข้าฯ นี้ใหญ่
ชนทั่วไป ใครที่ไหน ใคร่ขันสู้
ใต้โลกกะลา จึงมีแต่ ตัวตนกู
ข้าฯขออยู่ ใต้กะลาครอบ กรอบที่งาม
ข้าฯนี้รู้ ข้าฯนี้เห็น เฉกเช่นปราชญ์
ข้าฯฉลาด กว่าใคร ในโลกสาม
อย่าเปิดกรอบ ครอบกะลา ที่งดงาม
ขออยู่ตาม กบในกะลา ที่น่ามอง
เพราะกิเลส เหตุหมอง เข้าครองจิต
อหังการ มาสถิต จิตสนอง
มมังการ ก็เข้า มาครอบครอง
มานานุสัย ก็เนืองเนือง ครองจิตไว้
ยึดตัวตน บุคคล ชน เรา เขา
ครอบสิ่งเขลา คุกรุ่น อุ่นอนุสัย
อหังการ์ ที่หมอง ครองหทัย
ยากผลักไส ออกไป ให้พ้นจินต์
เมื่อเข้าใจ สิ่งซ่อนไว้ ในสันดาน
ที่คอยผลาญ ปัญญา พาสูญสิ้น
มาละเลิก เพิกถอน คลอนจากจินต์
เผาให้สิ้น จากสันดาน ของพาลชน
ที่มา-ภาพประกอบ: หิ่งห้อยน้อย
